అలర చంచలమైన

అలర చంచలమైన ఆత్మలందుండ
నీ యలవాటు చేసె నీ ఉయ్యాల
పలుమారు నుచ్ఛ్వాస పవనమందుండ
నీ భావంబు దెలిపె నీ ఉయ్యాల ||పల్లవి||

ఉదాయాస్త శైలంబు లొనర కంభములైన

ఉడుమండలము మోచె నుయ్యాల

అదన ఆకాశపదము అడ్డదూలంబైన

అఖిలంబు నిండె నీ ఉయ్యాల ||చరణం 1||

పదిలముగ వేదములు బంగారు చేరులై

పట్టి వెరపై తోచె ఉయ్యాల

వదలకిటు ధర్మదేవత పీఠమై

మిగుల వర్ణింప నరుదాయె ఉయ్యాల ||చరణం 2||

మేలు కట్లయి మీకు మేఘమండలమెల్ల

మెరుగునకు మెరుగాయె ఉయ్యాల

నీల శైలము వంటి నీ మేనికాంతికిని

నిజమైన తొడవాయె ఉయ్యాల ||చరణం 3||

పాలిండ్లు కదలగా పయ్యదలు

రాపాడ భామినులు వడినూచు ఉయ్యాల

ఓలి బ్రహ్మాండములు ఒరగువో యని

భీతి నొయ్య నొయ్యనైరి వూచిరుయ్యాల ||చరణం 4||

కమలకును భూపతికి కదలు కదలకు

మిమ్ము కౌగలింపగజేసె నుయ్యాల

అమరాంగనలకు నీ హావ భావ విలాస

మందంద చూపె నీ ఉయ్యాల ||చరణం 5||

కమలాసనాదులకు కన్నుల పండుగై

గణుతింప నరుదాయె ఉయ్యాల

కమనీయ మూర్తి వేంకటశైలపతి

నీకు కడువేడుకై వుండె ఉయ్యాల ||చరణం 6||